Niczym wściekły byk motywujesz się do działania przez bardzo intensywne emocje. Płomień gniewu dodaje sił i popycha na do robienia drobnych, nudnych rzeczy, które chcemy mieć zrobione. Musisz się wściec, żeby posprzątać kuchnię, schować meble ogrodowe przed zimą, wysprzątać garderobę czy zrobić dawno odwlekanie zadanie w pracy. 

 

Skuteczność złości jako motywacji stosujemy, dlatego że denerwowali się na nas inni.

Krzyk innych, a potem nasz własny wzbudza emocjonalny bodziec do działania. 

 

Wykorzystanie stanu złości  pozwala skuteczniej realizować plan. ale w perspektywie długoterminowej niesie o wiele większe straty. 

 

Ciało jest wyczerpanie fizyczne.

 

Umysł w stanie gniewu pozbawiony jest jasności myśli i osądu. 

 

Wydajność w wykonaniu zadania - średnia.

 

Relacje z innymi - nadszarpnięte.

 

A w środku masz poczucie, że gniew pozbawił Cię kompletnie sił i czujesz totalne wypalenie.

 

Nowe zadanie pojawia się na horyzoncie.

I znów czekasz na wzburzenie emocjonalne. 

I działasz pod jego wpływem.

Koło się zamyka. 

I kręci bez końca.