Niczym Mistrz Iluzji unikasz robienia tego co ważne, na rzecz tego, czym wolisz się zajmować.  

 

• Zamiast realizować zadanie w pracy, sprzątasz kuchnię. 

•  

• Zamiast zapłacenia rachunku, szukasz na stronach www ofert wakacyjnych.

•  

• Zamiast umówienia przez telefon wizyty kontrolnej u lekarza, dzwonisz do przyjaciela.

 

Zastępcze zajęcia dają poczucie wydajności i sprawczości. 

I przynoszą ulgę, po odczuciu dyskomfortu związanego z podjęciem się niechcianego zadania.

 

Skąd ten dyskomfort?

W zależności od charakterystyki zadania, nieprzyjemne uczucia mogą mieć różne źródła:

 

Czasem nie wierzysz, że wykonanie zadania da Ci przyjemności

(mycie naczyń - ble, wypełnianie druków urzędowych - okropność, nudne zadanie w pracy 🙁 ).

 

Kiedy obawiasz się, że nie wykonasz dobrze zadania

(bo czujesz brak kompetencji, boisz się porażki lub nie wiesz, jaki będzie efekt wysiłków).

 

Gdy czujesz zagubienie, bo zadanie jest zbyt skomplikowane, wieloetapowe, rozciągnięte w czasie.

 

Czujesz ogromne zmęczenie (trudno się wtedy skoncentrować).

 

Gdy wszystko jest tak samo ważne (a szczególnie ważne jest ten pomysł, który właśnie mi wpadł do głowy).

 

Unikanie może i przynosi natychmiastową ulgę, ale w perspektywie długoterminowej niesie o wiele większe straty. 

Zaległości rosną,

poczucie sprawstwa spada,

a zadanie urasta do rangi mega trudnego, bo jest już oblepione negatywnymi myślami o sobie. 

 

I znów unikasz.

Koło się zamyka.

I kręci bez końca.